İşte dünyanın en şişman şehri! Fast food her yerde

Ünlü YouTuber Ruhi Çenet’in hazırladığı belgeselde, ABD’nin Teksas eyaletinde yer alan McAllen kenti mercek altına alındı.

“Dünyanın en obez şehri” olarak anılan McAllen’da yaşanan tablo, obezitenin yalnızca kişisel beslenme alışkanlıklarından kaynaklanmadığını ortaya koydu.

Neredeyse her iki kişiden birinin obez olduğu kentte, fast food yoğunluğu, yürüyüşe elverişsiz şehir planlaması ve gelir düzeyi düşük halkın sağlıklı gıdaya erişimde yaşadığı zorluklar dikkat çekiyor.

İşte Ruhi Çenet'in belgeselinden, en çarpıcı bölümler:

ŞEHİR DEĞİL "FAST FOOD KORİDORU"

McAllen’da nüfusun neredeyse yüzde 50’si obeziteyle mücadele ederken, geri kalanların büyük bir kısmı ise sağlıklı kilo sınırının üzerinde yaşıyor.

150 bin nüfuslu bu küçük şehirde 500’den fazla fast food restoranı bulunuyor; bu oran ABD ortalamasının tam 6 katına denk geliyor. Şehir planlaması yayalar için değil, tamamen arabalar için yapılmış; kaldırımların ve bisiklet yollarının yokluğu insanları en kısa mesafelerde bile araç kullanmaya zorluyor.

İKİ KÜLTÜR ARASINA SIKIŞAN PORSİYONLAR!

McAllen’ın Meksika sınırında olması, beslenme alışkanlıklarını "dev porsiyonlar" üzerinden şekillendirmiş. Meksika kültüründeki "yemeği tabağında bırakmama" geleneği ile Amerikan kültüründeki "dev porsiyonlar" birleşince, insanlar doymuş olsalar bile devasa tabakları bitirmek zorunda hissediyorlar.

AVM'DE YÜRÜMEMEK İÇİN SKUTER KİRALIYORLAR!

Şehirdeki hareketsizlik o kadar ileri boyutta ki, alışveriş merkezlerinin girişlerinde yürümekte zorlanan veya yürümek istemeyen yerel halk için motorlu skuterler hazır bekletiliyor.

Belgeselde, bir AVM içerisinde sağlıklı kiloda birine rastlamanın neredeyse bir "istisna" olduğu vurgulanıyor. İnsanlar, yakıcı sıcak ve nemin de etkisiyle açık havada egzersiz yapmaktan kaçınıyor; bu da fiziksel aktivitenin günlük ortalama 20 dakikanın altına düşmesine neden oluyor.

MEYVE, FAST FOOD'DAN PAHALI!

McAllen sakinlerinin geliri ABD ortalamasının %30 altında olmasına rağmen, sağlıklı gıdaya ulaşmak bir lüks haline gelmiş durumda.

Bir burger menüsü 12 dolardan daha ucuza satın alınabilirken, taze meyve sepetinin 16 dolar olması, dar gelirli halkı doğrudan en ucuz ve en kalorisiz seçeneklere yönlendiriyor.

Üstelik reklamlar, "çocuklar bedava yer" gibi kampanyalarla bu kötü alışkanlıkları henüz küçük yaşlarda çocukların zihnine kazıyor.

BİR İÇECEKTE 33 KÜP ŞEKER!

Ruhi Çenet, yerel bir kahve dükkanından aldığı içeceğin içeriğini incelediğinde korkunç bir gerçekle karşılaşıyor: Tek bir içecek, tam 33 küp şekere eş değer şeker ve yaklaşık 920 kalori içeriyor.

Şehirde su yerine yılda yüzlerce litre kola tüketilmesi normal karşılanırken, tek bir kurabiyenin 500 kalori olduğu fırınlarda kalori sayımı yapılmıyor. Bu durum, sadece dış görünüşü değil, organların etrafını saran ve ölümcül hastalıklara davetiye çıkaran iç yağlanmayı (visseral yağ) tetikliyor.

Belgeselin bir bölümünde Ruhi Çenet de McAllen'daki bir gününü yerel halk gibi beslenerek geçirmeye çalışıyor ve sadece 9 saatlik bir süreçte toplamda 9.825 kalori tüketiyor.

Çenet, bu beslenme düzenini sadece bir ay boyunca sürdürmesi durumunda yaklaşık 18 kilo alacağını hesaplıyor.

TAM 340 KİLO!

Belgeselin en dramatik anı, yaklaşık 340 kilogram ağırlığında olan ve tamamen yatağa bağımlı yaşayan bir adamın hikayesi. Eski bir madde bağımlısı olan bu kişi, dopamin ihtiyacını yemekle karşılamaya başladığını ve günde 10.000 kaloriye kadar çıktığını anlatıyor. Öyle ki, yemek siparişi verebilmek için müşteri hizmetlerini manipüle ederek ücretsiz yemek almaya çalışacak kadar ileri giden bir bağımlılık döngüsüne girmiş.

GIDA SEKTÖRÜNÜN GÖRÜNMEZ HİLELERİ!

McAllen’daki market rafları ise yanıltıcı etiketlerle dolu. "Kalp dostu" olarak pazarlanan veya "gerçek ballı" olduğu iddia edilen ürünlerin aslında mısır şurubu içerdiği ve kalp hastalığı riskini artırdığı belirtiliyor. Daha da korkuncu, bazı gıdalarda tekstil endüstrisinde kullanılan sentetik boyaların renklendirici olarak kullanılmasıdır. Ayrıca, "mekanik olarak ayrılmış et" gibi ucuz ve düşük kaliteli içerikler, sağlıklı gıda yerine bölge halkına sunuluyor.

UYUŞTURUCUDAN YEMEĞE GEÇEN BAĞIMLILIK!

Aşırı obeziteyle mücadele eden bireyin hikayesinde "dopamin" döngüsü dikkat çekiyor. Eski bir madde bağımlısı olan bu kişi, uyuşturucuyu bıraktıktan sonra beynindeki boşluğu yemekle doldurmaya başladığını anlatıyor. Bu durum, aşırı yemek yemenin biyolojik bir açlıktan ziyade, zihinsel bir bağımlılık ve dopamin arayışı olduğunu kanıtlıyor.