Kalbi duran 567 kişi ölüm anını anlattı

Kalp krizinden kurtulan 5 kişi, hayata dönmeden önce gördüklerini ve duyduklarını anlattı..

HABERVİTRİNİ ÖZEL

Amerika'da Her yıl 350.000'den fazla kişi hastane dışında kalp krizi geçiriyor . Çok azı hayatta kalıyor. Canlandırılan birçok kişi bu deneyimi hatırlamasa da, yakın zamanda yapılan bir araştırma, bazılarının bir şeyler hatırladığını öne sürüyor ; ister etraflarında insanlar olduğuna dair belirsiz bir his, ister daha spesifik rüya benzeri bir farkındalık olsun. 

İnsanların uyanık olduğu ve kalbin hala acı içinde attığı bir kalp krizinin aksine, kalp durması geçirenler her zaman bilinçsizdir. Kalp atışları veya nabızları yoktur ve acilen CPR'ye ihtiyaçları vardır. Özünde, "düz çizgi"ye sahiptirler ve ölüme o kadar yakındırlar ki elektronik monitörlerde hiçbir aktivite yoktur.

Ölümün eşiğindeki deneyimin ne olduğu hiçbir zaman gerçekten tanımlanmadı. Araştırmacılar, bir hastanın kalbi durduğunda ne olduğunu keşfetmeye çalışıyorlar ve bilinç temaları veya kalıpları olup olmadığını anlamaya çalışıyorlar.

NYU Langone Health'de akciğer ve yoğun bakım uzmanı ve yakın zamanda yapılan çalışmanın baş yazarı olan Dr. Sam Parnia, "İnsanların fiziksel olarak bize tepki vermemeleri, yani komada olduklarında bilinçli olmadıkları varsayımı temelde hatalıdır" dedi.

Kalp kaynaklı ölüme yakın olaylar sırasında bilinç duygusuna sahip olan az sayıdaki kurtulanın deneyimleri hakkında daha fazla bilgi edinmek için NBC News, NYU Langone araştırmasına katılanlar ve Ani Kalp Durması Yaşayanlar İttifakı adlı çevrimiçi topluluktan, Ani Kalp Durması Yaşayanlar Vakfı'nın bir programı ve Ölüme Yakın Deneyim Araştırma Vakfı'ndan diğer kişilerle bağlantı kurdu .

Canlandırma sırasında gördüklerini, duyduklarını ve hissettiklerini, sonrasında hayatlarının nasıl değiştiğini ve diğer insanların ölüm ve ölmek hakkında ne bilmesi gerektiğine inandıklarını paylaştılar.

"Sakin, sessiz, huzurlu"

Michigan, Ann Arbor'da yaşayan üç çocuk babası Greg Kowaleski, 47 yaşındaydı ve buz hokeyi oynarken pistte yere yığıldı. Neyse ki Kowaleski için, yakın bir arkadaşı olan bir çocuk kardiyoloğu da oradaydı ve karşı takım için paten kayıyordu.

Dr. Jeff Zampi, Kowaleski'nin nabzının olmadığını belirledi ve hemen göğüs kompresyonlarına başladı. Zampi, otomatik harici defibrilatör veya AED kullanarak arkadaşının kalbini normal ritmine geri döndürebildi. 

Kalp durması 2021'de gerçekleşmiş olsa da Kowaleski, Zampi onu canlandırırken yaşadığı "inanılmaz canlı" anıyı hâlâ hatırlıyor. Kowaleski, önünde uzanan mavi koltuklarla tamamen boş bir uçağa bindiğini fark etti.

"Dışarıda güneş gerçekten çok parlak, güzel bir gün gibi. Koltuğumdaki pencerenin yanına oturup asfalta bakıyorum," dedi. 

"Orada oturup beklerken birinin adımı seslendiğini duydum," dedi. "Arkadaşım Jeff."

Anıda, Zampi ona yanlış uçakta olduğunu ve inmesi gerektiğini söyledi. "Ayağa kalktım ve onu uçaktan dışarı kadar takip ettim," dedi. "Ve sonra uçaktan inerken, bum! Geri döndüm. Uyandım."

Kowaleski, o zamandan beri bu deneyimin tam olarak ne anlama geldiği konusunda biraz zorluk çektiğini söyledi.

"Gittiğim yer, her neresiyse, son derece huzurluydu diyebilirim," dedi. "Daha önce hiç bu kadar sakin, sessiz, huzurlu bir şey deneyimlediğimi sanmıyorum."

Bildiği tek şey, artık ölümden gerçekten korkmadığıdır.

"Nereye gitsem, korkutucu, kötü bir yere gitmiyorum." 

"Cinsiyet yoktu"

2016 yılında New York'ta yaşayan bir ebeveyn olan Em James Arnold kalp krizi geçirdi ve hayata döndürüldü.

Arnold'un kız arkadaşı CPR'ye başladı, ancak canlandırma 90 dakika sürdü ve dokuz defibrilatör şoku gerektirdi. FDNY itfaiyecileri ve FDNY acil tıbbi hizmetleri ekiplerinden oluşan birleşik bir ekip, Arnold'un 12 yaşındaki kızı tarafından yapılan 911 çağrısına yanıt verdi.

Doğumda erkek olarak tanımlanan ve artık onlar/onlara zamirini tercih eden kalp krizi mağduru, ölümden dönme deneyimi sırasında derin ve hayatını değiştiren bir anıya sahip oldu.

Arnold, taş gibi görünen bir yüzey üzerinde yüzerken, ayakları önde bir su kütlesinin üzerinde seyahat ettiğini hatırlıyor. Başının üstünde sonsuz bir gökyüzü vardı ve Arnold kendini tamamen güvende, korkudan uzak ve ne erkek ne de kadın gibi hissediyordu.

Şu anda 53 yaşında olan Arnold, yaklaşık 3 veya 4 yaşlarından beri cinsiyet disforisi yaşıyor. Ancak, kişinin doğumda kayıtlı cinsiyet kimliğiyle uyuşmadığı hissine bir isim verildiğini her zaman bilmiyorlardı.

Arnold, "Benim için bu hayat boyu süren bir bulmaca gibiydi," dedi. "Ve sonra, kalp krizi geçirdiğimde ve o suyun içindeyken, cinsiyet yoktu, dolayısıyla orada bir atama yoktu. Bu, kendimin bunu benimsemesini sağladı." 

Üç günlük bir komadan ve uzun bir hastanede yatıştan uyandıktan sonra, doktorlar Arnold'a gerektiğinde kalbi şoklayabilen pille çalışan bir implante edilmiş cihaz olan implante edilebilir kardiyoverter-defibrilatör veya ICD verdiler. İki yıl sonra hasarlı bir kalp kapakçığını onarmak için ameliyat oldular.

Arnold, bu deneyimden sonra kendini karışık cinsiyet/transseksüel olarak tanıtmaya başladı ve kısa bir süre sonra kız arkadaşıyla evlendi.

Arnold, "Bu süreçte bana yol gösteren oydu, bana sürekli olarak kendin ol, kendin ol, sadece kendin ol dedi," dedi. "Bu, herkesin yapabileceği en zor şeydir."

Çiftin 8 aylık yeni bir bebeği var. Kalp krizi "cinsiyetin hiçbir şey olmadığını anlamama yardımcı oldu" dedi Arnold. 

Bir mağarada gözlerini açmak gibi

Kaliforniya'nın Pasadena kentinde yaşayan 32 yaşındaki bilim insanı Zach Lonergan, Los Angeles Maratonu'na hazırlık amacıyla arkadaşlarıyla birlikte düzenli olarak 24 ila 30 kilometrelik koşular düzenliyordu.

Antrenman kapsamında Rose Bowl Yarı Maratonu'na katılmaya karar verdiler.

Lonergan, "Biz, 'Yarım maraton için 13 mil büyük bir mesele değil' diyoruz." dedi.

Zach Lonergan, ortağı Brittany Johnk ve köpekleri Maya ile birlikte.Zach Lonergan'ın izniyle

Ancak Ocak ayında yarış günü geldiğinde Lonergan kendini iyi hissetmiyordu.

"Elbette semptomlarımı görmezden geldim ve gerçekten hızlı bir yarış koşmaya karar verdim" dedi.

Son birkaç mil boyunca yorgun hissetmesine rağmen bitiş çizgisini geçti. Madalyasını almaya gittiğinde yere yığıldı.

Nabzı ve kalp atışı olmayan Lonergan'a acil müdahale görevlileri CPR (Kalp-Akciğer Canlandırması) uyguladı ve kalbine iki kez şok verdi. 

Lonergan çöküşü hatırlamıyor.

Tanımadığı karanlık bir yerde uyanık ve farkında olduğunu hatırlıyor, bunu bir mağarada gözlerini açmaya benzetiyor. 

"Tuhaf hissettirdi, ama aynı zamanda hayatımın en huzurlu zamanıydı," dedi. "Bu karanlıkta kendimi aşırı sıcak ve aşırı huzurlu hissettim." 

Yeniden canlandırıldıktan sonra doktorlar, gerekirse kalbe şok verecek bir ICD implantı taktılar.

İyileştikten sonra Lonergan, özellikle koşma konusunda biraz kaygı hissetti. Ancak, bunun "uzun süreli bir huzur" zamanı olduğunu da hatırlıyor.

Hayatta olduğu için minnettardı, artık ölümden korkmuyordu. Yıllardır görmediği arkadaşlarıyla yeniden bağlantı kurmak için bir "yeniden bir araya gelme turu"na çıktı. 

"Sadece bir hayatınız var ve etrafınızdaki insanlara değer vermelisiniz," dedi. "Sanırım bu aldığım en büyük hediyeydi."

"Her yanı saran sevgi duygusu"

65 yaşındaki Dr. Melinda Greer, kalbi durduğunda kardiyak yoğun bakım ünitesinde göğüs ağrısı nedeniyle değerlendiriliyordu. Oklahoma, Tahlequah'da emekli bir çocuk doktoru olan Greer, kalbin pompalamayı durdurmasına veya düz çizgiye neden olan kalbin elektrik sisteminin bozulması olan asistoliye sahipti.

Bu 10 yıl önceydi. Sonunda olumlu bir deneyim olduğunu hissettiği şey hakkında konuşuyor.

Hemşire ona kalp masajı (CPR) yaparken Greer, "inanılmaz beyaz bir ışık" gördü ve "inanılmaz, her şeyi kapsayan, her şeyi saran bir sevgi duygusu" hissetti. 

"Kendimi evim gibi hissettiğim bir yere geri dönmüş gibi hissettim ve fiziksel olmadığımız için sadece varlıklar diyebileceğim, benim grubum olarak gördüğüm bir grubun arasındaydım." 

"Harika bir deneyimdi" dedi. "Beni geri getirdiklerinde gerçekten öfkelendim."

Greer hastaneden ayrıldıktan sonra erken emekli olmaya karar verdi ve bir şeyler edinmek yerine yaratıcı uğraşlara ve yeni deneyimlere odaklandı. İnsanları "güzel bir dünyada yaşamanın olumlu yönlerine" daha fazla dahil olmaya teşvik ediyor.

"Rüzgarı hissedin, doğaya çıkın, ayakkabılarınızı ve çoraplarınızı çıkarın ve ayaklarınızı yere sağlam bir şekilde koyun ve sadece iç sesinizi dinleyin, ben bunu öneririm," dedi. "Keşke bunu çok daha önce yapsaydım."

"Onları bırakamayacağımı biliyordum"

55 yaşındaki Connie Fuller, Birmingham'ın hemen kuzeyindeki Warrior, Alabama'da yaşıyor. 2020'de Fuller'a yumurtalık kanseri teşhisi kondu. 2021'de kendisi ve kocası birlikte daha fazla zaman geçirmek için yüzme havuzu işletmelerini satma konusunda zor bir karar aldılar. Ancak satış günü özellikle stresliydi ve göğüs ağrısı çekmeye başladı.

Connie Fuller ve kocası; Connie Fuller'ın elektrokardiyogramında (EKG) düz çizgi görülüyor.Connie Fuller'ın izniyle

Gözlem için hastaneye kaldırıldı, ancak testler kalp krizi ihtimalini elemişti. Bu noktada bradikardi, yani anormal derecede yavaş bir kalp hızı geliştirdi ve kalbi durdu.

Fuller hemşirenin CPR'ye ne zaman başladığını hatırlamıyor. Hiçbir acı hissetmedi, ancak daha sonra hemşirenin göğüs kemiğini ve birkaç kaburgasını kırdığını öğrendi, bu CPR sırasında sıkça görülen bir durum.

Fuller, "Onu seviyorum, hayatımı kurtardı" dedi.

Fuller'ın hatırladığı tek şey, odaya geri döndüğünde kocasının sesini duymasıydı.

"Ben 14 yaşındayken çıkmaya başladık, o 16 yaşındaydı," dedi. "Küçük 16 yaşındaki bir çocuk gibi konuşuyordu. Duyduğum ses oydu."

Tıbbi ekip onu canlandırmak için çalışırken, kocasının sesinin onu tekrar bedenine çektiğini hissediyor.

"Şunu düşündüğümü hatırlıyorum, bu çok iyi ve çok huzurlu hissettiriyor ve çok sakin ve burada endişelenecek hiçbir şey yok," dedi. "Ama aynı zamanda, kocamı ve kızımı hatırladım ve onları bırakamayacağımı biliyordum."

Fuller, kendi deneyimlerine dayanarak aile üyelerine, hasta ölmek üzere olsa bile onunla konuşmalarını tavsiye ediyor.

"Güvenli ve mümkünse, aile üyelerinin hastayla konuşmasına izin verin" dedi.

Tanrı'ya inanan Fuller, neden geleneksel cennet kavramına daha yakın deneyimler yaşamadığını merak ediyordu.

"Psikolojik olarak başa çıkılması gereken çok şey oldu," dedi. "Düşündüm, neden cennette değildim? Neden akrabalarımı görmedim? Neden beyaz ışığı görmedim? Bilirsin, neden benim için olmadı?"

Fuller'ın , şiddetli strese bağlı olarak ortaya çıkabilen kalp kası zayıflığı olan Takotsubo kardiyomiyopatisi veya kırık kalp sendromu hastası olduğu ortaya çıktı.

Fuller, "O zamanlar yüzme havuzu mağazası için endişelenerek kalp atışlarımı boşa harcadığımı düşünüyordum," dedi. "O zaman dua ettim ve Tanrı'ya yalvardım, lütfen bana önemli olmayan bir şey için daha fazla kalp atışı harcamamak için bir şans daha ver. Vermeyeceğim. Bunu bir daha yapmayacağım."

ÖLÜM ANI DEHEYİMLERİ

Ölümün başlangıcıyla ilgili deneyimler, bilim adamları tarafından kalp krizinden kurtulan hastaların deneyimlerinin incelenmesi yoluyla incelenmiştir.

Yeni çalışmanın yazarları olan New York Üniversitesi'ni temsil eden bilim insanları şunları söyledi:

"Kalp durmasının ardından kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR) geçiren beş kişiden biri, bilinçli ölüm deneyimlerini tanımlayabiliyor."

Hastanede kaldıkları sırada kalp krizi geçiren 567 kadın ve erkeğin durumunu analiz ettiler. Hepsi Amerikan ve İngiliz hastanelerinde birkaç yıldır doktorlarla görüşen hastalardı.

Ölümün eşiğindeki hastaların yüzde 20'si duygularını oldukça iyi hatırlayabiliyor ve anlatabiliyordu.

Araştırmacılar, "Bedenden ayrılma hissi, olayların acı ya da ıstırap çekmeden dışarıdan sanki gözlemlenmesi, kişinin eylemleri, niyetleri ve başkalarıyla ilgili düşünceleri de dahil olmak üzere yaşamın anlamlı bir değerlendirmesi" diye sıraladı araştırmacılar.

Bilim insanları ölüme yakın deneyimlerin halüsinasyonlardan farklı olduğunu vurguladı. Bilim adamlarının asıl keşfi, keşfettikleri şeydi: Ölen bir kişide, çeşitli beyin dalgalarının aktivasyonu şeklinde beyin aktivitesinde patlamalar meydana gelir.

Uzmanlara göre, karmaşık entelektüel görevleri çözerken genellikle benzer beyin aktivitesi gözlemleniyor. Bilim adamları bunu, bilincin yoğun aktivitesinin bir ürünü olan ölüme yakın deneyimin varlığının kanıtı olarak görüyorlar.

"Sonuçlarımız, insanların ölümün eşiğindeyken ve komadayken benzersiz bir içsel bilinç deneyimi yaşadıklarını gösteriyor" diye vurguladılar.